Me acuerdo de que me gustó la versión de Creep que cantó Virginia Maestro en OT y de la crítica de Risto Mejide, al que no le gustó la versión pero sí el hecho de que escogiera esa canción.
Me acuerdo de patinar sobre hielo y tener una gran sensación de libertad.
Me acuerdo de cuando se pagaba en pesetas.
Me acuerdo de haber estado completamente sola en la sala de un cine.
Me acuerdo de Arale y de Son Goku.
Me acuerdo de que tuve una planta carnívora llamada pálpebra.
Me acuerdo de las cajetillas de tabaco cuando no traían fotos sobre las consecuencias que este tiene sobre las diferentes partes de tu cuerpo.
Me acuerdo del cumpleaños en que nadie se acordó de felicitarme.
Pois claro que sí, Su: Creep é unha pequena xoia do nihilismo postadolescente que a min me sirve... Non coñecía esa versión, que me gustou, e recoméndoche a que Kolacny Brothers fixeron ao seu xeito.
ResponderEliminarRecordo o primeiro paseo na moto -de paquete- dun compañeiro de bacharelato, e a caída sen consecuencias un domingo no regreso dunha comida familiar.