lunes, 12 de febrero de 2024

Me acuerdo (6)

Me acuerdo de esperar veinte minutos, como máximo, a una amiga. 

Me acuerdo de meter tripa para parecer más delgada.

Me acuerdo de lo bueno que estaba el morro frito del bar La taba, en Albarracín.

Me acuerdo de haber comprado Memoria del Comunismo, de Federico Jiménez Losantos, dedicado.

Me acuerdo de ir sentada en el manillar de una bici, que este se aflojase hacia delante y de salir disparada contra el suelo.

Me acuerdo de vender figuritas para recaudar dinero para una excursión.

Me acuerdo de accionar manualmente el ascensor y volver a ponerlo en funcionamiento, cuando este se quedaba parado entre dos pisos.

Me acuerdo de ver llorar a mi padre y a mi abuelo, por primera vez, el día del entierro de sus respectivos hermanos.

7 comentarios:

  1. Me acuerdo de encontrarme a Sánchez Dragó en una tienda de jabones en Londres y sacarnos una foto con él...
    Me acuerdo del viaje de fin de curso del instituto a Lloret en autobús.
    Me acuerdo de cortarme el pelo a la taza cuando estaba de moda.
    Me acuerdo de los trileros en los parques.
    Me acuerdo de jugar al baloncesto hasta altas horas de la madrugada y pasarlo realmente bien.
    Me acuerdo de ver jeringas de toxicómanos en las calles.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Las jeringuillas, míticas de los 80 y parte de lis 90¡! Y el pelo a la taza, jaja. Seguro que estabas cañón¡!
      Muchas gracias por comentar, barri¡!

      Eliminar
    2. Tenía mi público de chaval , no te creas , yo nunca me he enterado de nada 😂😂😂.
      Me acuerdo de llamar por teléfono en cabinas telefónica , eso sí que lo echo de menos...

      Eliminar
  2. Mimáaaa, Su... Federico, o teu Federico, escrebeu para tí! 😅

    Recordo acudir emocionado a un concerto de Dulce Pontes no seu comenzo recén 'patrocinado' por Ramón Trecet de Radio3, e poñerme á cola ao finalizar, para vela de perto e, de paso, pedirlle que asinara o meu CD... É a única adicatoria que teño: sempre tiven unha vergoña respectuosa cos artistas fóra do esceario 🤷

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Oh, Dulce deu hai máis de vinte anos un concerto marabilloso en Ourense. Lembro cunchas e instrumentos de percusión moi curiosos. A voz, inmellorable. Sorprendéronme a súa ledicia e a súa enerxía no escenario. Pensaba que era unha triste, quizáis porque eu escoitaba en bucle "Lágrima". Volvína ver hai cinco anos ou así, pero xa non foi o mesmo.

      Eliminar
    2. O de Federico foi unha compra con dedicatoria anónima. Estou chalada, pero non tanto :).

      Eliminar
  3. Pois sí, máis de vinte anos daquelo... 🤦 Unha voz privilexiada que, xunto cun puntito pedante, deronnos unhas pezas marabillosas 🥲
    A súa versión de Lágrimas é, para min, conmovedora.

    Federico, Federico.... Non hai sinatura anónima para él: estás fichada, Su! 😅😅

    ResponderEliminar